Tapınak Şovalyeleri, MS 1118 yılında Kudüs’te Süleyman Tapınağı’nda (Kudüs Tapınağı’nda) kurulmuştur. Kuranlar Avrupa’dan gelmişlerdir. Bu kuruluş Mason’dur ve soyları Yahudilerden gelir.
İsa’dan önce Süleyman/Solomon Tapınağı’nda Yahudiliği koruyan Tapınak Rahipleri vardı. Bunların okullarında Meryem, öğrenciydi. Rahiplerin Mikail, Cebrail gibi melek isimleri şeklinde lakapları vardı. Bakire diye adlandırılan Meryem’i, Rahip Cebrail ziyaret etti. İsa öldükten sonra kardeşi Kudüs Kilisesi’nin başına geçti. İsa’nın öldürülmesi tepki yaratmadı ama James’in de öldürülmesi halkı ayağa kaldırdı ve o dönemde buralara egemen olan Romalılara karşı halk büyük bir ayaklanma çıkarttı.
Yahudilik içinden türeyen ve Yahudiliğin aykırı bir kolu haline gelen Nasuralılara ait belgeler bulunmuştur (Nasuralılar İsa’dan öncedir, belgelerin bulunması ise İsa’dan çok sonradır). Burada; örgüte giren kişi beyaz kaftanla tabuta girer, sembolik olarak ölür ve yeniden doğar, bu şekilde eğitimini tamamlayan üye artık Kudüs’ü koruyan bir tapınakçı askeri olmuştur ve örgütün yeni kardeşidir. Belgelerde İsa ve taraftarları da bu ritüeli uygulamışlardır ve İsa’dan sıradan bir lider şeklinde bahsedilir. Hristiyanlık ve İncil’deki İsa’nın “Yeniden Dirilişi” anlatımı bu uygulamanın abartılmış halidir.
MÖ 1000’lerde Kudüs Tapınağı yapılmıştır. MS 70’lerde tapınak son kez yıkılmıştır. Tapınak rahipleri bunun üzerine Avrupa’ya kaçarlar. MS 1100’lerde Haçlı Seferleri adı altında kaçtıkları Kudüs’e geri dönerler. Yine bu dönemde İsa’nın Fakir Askerleri adı altında Tapınak Şovalyeleri de kurulmuştur ve Tapınak Şovalyeleri Masonluk tarikatını kurarlar. MÖ 1000 ile MS 70 yılları arasında bu rahiplerin kullandığı yöntemlerin aynısını Masonlar da tekrar ederek günümüze kadar ulaştırırlar.
Tapınakçılar ve Masonlar kavram(lar)ı, MÖ 1000’li yıllara kadar uzanmaktadır. Kudüs’teki Süleyman Tapınağı’nın yapımıyla başlayan ve günümüze kadar ulaşan gelenekler bütünüdür. Tapınakçılık’la Masonluk iç içedir. Bunlar, MÖ’ki tarihlerde ve sonrasında tapınakları inşa eden duvar ustaları ve buralardaki din adamları ve bunların aralarında bir sır olarak tuttukları semboller ve bir takım dinsel inanışları içinde bulunduran bir gruptur.[1] Kur’an’daki Analizi: Sebe 13 Ona dilediği şekilde kaleler, heykeller, havuz büyüklüğünde çanaklar ve yerinden sökülmeyen kazanlar yaparlardı. ‘Ey Davud ailesi, şükrederek çalışın.’ Kullarımdan şükredenler azdır. Sad 37 Şeytanları da; her bina ustasını ve dalgıcı [da Süleyman’ın emrine verdik. 34, 36].[2] Bilinenin tersine bunların görüşleri farklıdır. Şimdi biraz bunlara bakalım.
• Baphomet adında yılanımsı bir varlık (veya tanrısal yaşam enerjisi ve/veya kozmik enerji) onlar için önemlidir. Günümüz tıp sembolü sopaya sarılmış yılandır. İsa’nın bağlı olduğu Essenliler tarikatının sembolü de sopaya sarılmış yılandır. Essenlilerin dini liderleri Levi kabilesinden gelmektedir. İsa’dan önceki Essenliler, İsa gibi “şifacı” ve “iyileştirici” idiler.[1] Tevrat’taki Analizi: Levililer 17:7 (1 Rab Musa’ya şöyle dedi) “İsrail halkı taptığı teke ilahlara artık kurban kesmeyecek. Bu yasa kuşaklar boyunca geçerli olacak.”[3] (Görüşüme Tevrat’ta geçen bu “teke ilah” kavramıyla teke, keçi, yılan ve sairemsi görüntüdeki sembolleştirilmiş ya da formlaştırılmış yüzüyle/bedeniyle bahsi geçen bu ilahın “Baphomet” ile bir ilişkisi veya bağlantısı olabilir.)
• İsa’nın peygamberliğine inanmazlar.
• Hiçbir dine inanmazlar, ama bir Doğa Tanrısı’na inanırlar.
• Sophia yani Bilgelik doğrultusunda yürürler.
• Dünyayı egemenlikleri altına almak isterler.
• Geometri, tapınakların yapımında kullanıldığı için önemlidir.
• Tarot adındaki fal kartlarındaki resimler, aslında bunların inançlarını sembolize eder. Tarot’un tersi Tora-t, Tora; Tevrat anlamına gelir.[1]
___________________
[1] Turgut Gürsan, “Dünya’nın Gizli Tarihi: Antik Çağlardan Günümüze”, Pegasus Yayınları: 138, İstanbul, Özel Baskı, 1. Baskı 2008, s. 113-143.
[2] “Kur’an-ı Kerim’in Türkçe Anlamı: Meal ve Sözlük”, Meali Hazırlayan: Ali Bulaç, Bakış Yayınları, İstanbul 1985. (Bu meal Milli Eğitim Bakanlığı’nın 18.11.1985 tarih ve 2199 sayılı Tebliğler Dergisi’nde tavsiye edilmiştir.)
[3] “Kutsal Kitap: Eski ve Yeni Antlaşma (Tevrat, Zebur, İncil)”, Kitab-ı Mukaddes Şirketi, Yeni Yaşam Yayınları, Yeni Çeviri, İstanbul 2001-2009, <https://incil.info/kitaplistesi> veya <https://www.kitabimukaddes.com/kutsal-kitap-hakkinda-bilgilendirme-ve-tam-metni/> Erişim(ler): 2011-2018. (Tevrat maddeleri buradan alınmıştır.)